ReACT

เนื้อเรื่อง

ความรักที่จบลงด้วยโศกนาฎกรรม
ความทรงจำที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเจ็บปวด
สิ่งสำคัญในอดีต...ที่ถูกทำให้พังทลายลงไป
ฉันในตอนนี้...
มีเพียงร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผล และหัวใจที่แตกสลาย
เพราะอย่างนั้น
ได้โปรดอย่าถามอะไรฉันอีกเลยนะ

     

     ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกอีกครั้ง ทั้งที่อยู่ในความมืดมิด แต่ทุกสิ่งรายล้อมฉันนั้นกลับขาวโพลน ทั้งเตียงนี้ ผ้าห่มนี้ ผ้าม่านนี้ หนึ่งความฝันที่เพิ่งจบสิ้นทำให้ความอบอุ่นของอุณหภูมิห้องจมดิ่งสู่ความเยือกเย็น...
    เจ็บแผลจังเลย...
     คนเราต้องเสียเลือดมากแค่ไหนถึงจะตาย ฉันเองก็ไม่รู้ แต่ว่าน้ำตาที่เสียไปนั้นมากพอที่จะทำให้ฉันไม่อาจทนหายใจได้อีกต่อไป
   หนาวจัง...
     ภาพสุดท้ายในความทรงจำนั้น ทั้งฉัน เธอ และเขา ท่ามกลางคำโกหกและหลอกลวงซึ่งกันและกัน เหมือนกับติดอยู่ในกับดักที่ไม่อาจหาทางออกได้ สุดท้าย ผลแห่งการกระทำนั้นแผดเผาเราทั้งสามเหมือนดั่งไฟ ไม่อาจย้อนกลับไปยังจุดเริ่มต้นได้อีก แผลกายที่ใกล้จะหาย แต่หัวใจนี้คงไม่อาจเยียวยา

   ได้โปรดเถอะนะ
   ฉันอยากลืมให้หมดทุกสิ่ง

แล้วฉันกับคุณได้พบกัน...

ภาพที่เธอร้องไห้...
บาดแผลของเธอ...
ความเงียบงันของเธอ...

ถ้าหากว่าผมจะเป็นแสงสว่างให้เธอได้ก้าวออกจากความมืดมิดนั้นได้...

     ทุกครั้งที่ผมมาที่นี่ ที่ดาดฟ้านั้น เธออยู่เพียงลำพังเสมอมา ภาพที่เห็นนั้นทำให้ผมนึกถึงเด็กสาวที่หลงทางไม่อาจกลับบ้านได้ แววตาอันโดดเดี่ยว บรรยากาศที่หมองเศร้า 
     เธอจะดูดีมากถ้าหากเธอยิ้ม
     ผมถามชื่อเธอ แต่เธอไม่เคยตอบอะไรเลย เด็กสาวคนนั้นเพียงแค่ทำท่าทางเลื่อนลอย แล้วเดินจากไปเงียบๆเช่นนั้นทุกครั้ง เพื่อนของผมเป็นหมอเจ้าของไข้เธอ เล่าเพียงแค่ว่า เธอมาที่โรงพยาบาลนี้เพราะบาดแผลที่ลำคอ ที่เกิดจากของมีคมกรีดลงไปจนเหวอะหวะ
"สงสัยว่าจะฆ่าตัวตายน่ะ"  หมออย่างแกนี่มันผิดจรรยาบรรณแพทย์จริงๆ ให้ตายสิ
ในที่สุด ในการพบกันครั้งที่สี่ เธอยอมคุยกับผมเป็นครั้งแรก เสียงของเธอเพราะอย่างที่คิดไว้จริงๆนั่นละ เธอไม่เคยเอ่ยปากเล่าเรื่องใดๆเกี่ยวกับตัวเองเลย

แต่ก็ไม่เป็นไร

ขอเพียงแค่ให้ความห่วงใยของผมสื่อถึงใจเธอบ้าง
แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี